Workshop wetenschappen

De zesdaagse workshop over wetenschapsonderwijs in de lagere school is vandaag 22 januari afgesloten. Ondanks de barre weersomstandigheden, was de sfeer in de groep bijzonder warm. Teaching for Thinking , heb vandaag tijdens de modellessen genoteerd, dat alle medewerkers volledig zijn afgestapt van het memorizeren. Experimenten, denkvragen, concept discussies, een les uitbouwen van concreet naar abstract, groepswerk, gedetailleerde observaties + schema's ... alle elementen waren aanwezig. Morgen, een laatste workshop over het organiseren van de praktijklessen voor de toekomstige leerkrachten in 2012. Dinsdag en woensdag bespreken we met de partners, Ministerie van Onderwijs, het activiteitenplan voor 2012.

Muzikale avond in Kabul

Deze avond, totaal onverwacht uitgenodigd op een muzikale avond, IRFAN KHAN  gaf een voorstelling met zijn sarod.

De sarod is een instrument uit de Hindoestaanse muziek. Het is een fretloos snaarinstrument met 4 melodie-snaren, 2 ritmische snaren (chikari) en enige akkoord-snaren. Bovendien is de sarod voorzien van circa 18 tarafs, resonantie-snaren.( Wikipedia)

  De muzikant, IRFAN KHAN, Indisch – Afghaan, is een van de bekendste sarod  muzikanten. Er werd ook uitleg gegeven over ragga lyrics die hij vertolkte. Liefdesverhalen; vrouwen die wachtend op de moesson, de maan vragen hun geliefde te sturen.

Daarnaast nog twee Amerikaanse violisten, met een vertolking van Bartok. Het ganse gezelschap bestond uit Aziaten; Indiërs , Pakistani, Afghanen en Srilankanen.

Een gezellige avond; wijn, hapjes en hemelse muziek.

2012, het jaar van de coördinatie?

Weer al een tijdje geleden sinds de laatste blog; kerstmisstemming, lichte mentale vermoeidheid, reisstress ..... maar nu ben ik weer op post.

Heb enkele dagen “ verloren” met het heen en weer gereis tussen Faizabad en Kabul. Ben nu in Kabul en vlieg niet meer terug naar Faizabad voor eind februari. Door de hevige sneeuwval was de landingsstrook verschillende dagen niet bruikbaar, de Salang tunnel was ook gesloten zodat we in Faizabad afgesloten waren van de buitenwereld. Bij mijn terugkeer naar Faizabad op 5 januari, ben ik afgestapt in Kunduz, waar het weer steeds beter is, en de volgende dag met de auto, 5 uren, naar Faizabad doorgereisd. Het sneeuwde enorm, zodat ook die rit een hel werd. In mijn huis zijn alle waterleidingen bevroren, de living die ik verwarm met een dieselkacheltje, blijft killig. Mijn warmwaterkruik, uitgelopen in mijn bed – gans de matras doornat. Ik moet lachen met die toestanden, en slaap nu zelfs slecht in een warme kamer in het GIZ guesthouse in Kabul.

De World Bank in Kabul had me gevraagd een presentatie te geven over de leerkrachtenopleiding in Badakhshan voor een groep  donoren die ook leerkrachtenopleiding organiseren. Het is de bedoeling wat efficiënter te werken, en de opleidingen voor de leerkrachten van het basisonderwijs wat beter op elkaar af te stemmen. Iedereen moet zich scharen achter een gezamenlijke opleidingspolitiek, gezamenlijke visie. Het curriculum voor het basisonderwijs, opgesteld door het Ministerie van Onderwijs, bevat vele goede kenmerken, maar vele donoren zijn zich er niet bewust van. Teaching for Thinking, zou een rode draad moet zijn in alle opleidingen. De groep donoren waren enthousiast, en volgende maand is er een brainstorming conventie, o.l.v. het departement voor leerkrachtenopleiding, die ik zal helpen voorbereiden en die een actieplan moet voorbereiden. De vertegenwoordigster van de World Bank was heel opgetogen over de vergadering omdat uiteindelijk gesprekken over het bevorderen van de kwaliteit zijn opgestart. Vorige vergaderingen gingen vooral over cijfers.

Maandag start een zesdaagse opleiding voor de GIZ-BEPA medewerkers uit de 5 provincies over wetenschapsonderwijs in de basisschool, probleemoplossend denkend stimuleren gedurende de wiskunde en wetenschapslessen. Ik heb dagen voorbereid aan de workshop, fysica en scheikunde liggen ver van me af en omdat het steeds moeilijk is voorbeelden te vinden, aangepast aan de Afghaanse context. Dank aan Luc voor de adviezen. Heb een interessant artikel gelezen in de Knack over het boek An Optimist’s tour of the future van Stevenson, die stelt dat een kind van 4 van nature ‘ wetenschapper’ is. De auteur stelt ook dat we in onze maatschappij snel een antwoord kunnen vinden en dat het veel belangrijker is om een vraag te stellen die nog niet gesteld is. Een mooi uitgangspunt voor de workshop.

Nog dit: Het beluisteren van sommige uitzendingen van Peeters&Pichal in een Afghaanse context, doet me telkens weer inzien hoever beide werelden uit elkaar liggen.  Het is mooi weer in Kabul, vandaag start van het weekeinde; ga deze namiddag een balleke kloppen. Probeer mijn conditie op peil te houden door dagelijkse training op de country step, we zullen zien als ik binnen 3 weken terug in het Hallerbos ben.

De airstrip in Faizabad

De aistrip in Faizabad, waar ik uren heb gewacht op het vliegtuigje van de UN, om naar Kabul te vliegen

Militairen duidelijk aanwezig

Check points, check points, check points !!!!!